سقف کاذب (به انگلیسی: false ceiling ,Fabricmate ceiling) شاخه ای از معماری داخلی است که برای پوشش سقف اصلی (زیر سقف) بکار میرود. از پیشینه این رشته اطلاعات موثقی در دست نیست. معلوم نیست اولین کسانی که از سقف کاذب استفاده کرده اند چه قدر از کاربردهای مختلف این حرفه آگاهی داشتند اما سقف کاذب در زمانی کوتاه جای خود را در صنعت ساختمان پیدا کرد . سقف کاذب می تواند بصورت گچی –چوبی –فلزات رنگین- پی وی سی – شیشه ای – آهنی – ورق های فلزی روکش دار – آلومینیومی – کامپوزیت و غیره نصب شود که در هر صورت قابلیت اجرا به صورت واحد ویا با هم را داراست. حضور سقف کاذب در ساختمان دغدغه پوشش و مخفی نگه داشتن عوامل زیر سقف را از بین می برد که یکی از ویژگیهای این رشته ساختمانی نیز هست. سقف کاذب در مواردی که ذکر می شود قابلیت خود را بروز می دهد :پوشش تاسیسات زیر سقف اصلی- آکوستیک کردن فضا-ایجاد احجام دکوراتیو-هدایت و جلوگیری از اتلاف دما و رطوبت-نورپردازی مناسب با شرایط کار و زندگی و.... پوشاندن، مهمترین کارکرد سقف کاذب است، در کنار پوشش، کارکرد دکوراتیو و نورپردازی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.. سقف کاذب همپای رشته های مختلف ساختمانی و صنایع دیگر رشد کرده و به پویایی رسیده است. صنعت نوین ساختمان به خوبی این رشته را به خدمت گرفته و از آن بهره می گیرد. طراحان سقف کاذب هم با انعطاف پذیری متریال سقف کاذب آشنایی دارند. آنها از اشکال مختلف محصولات مطلعند و این آشنایی به آنها کمک می کند نقشه های بهتری طرح کنند. نقشه هایی که موقع اجرا هم به همان زیبایی روی کاغذ باشند. طراحی این رشته از صنعت ساختمان به تخصص خاصی نیاز دارد. طراح باید ویژگی های همه سازه ها را به خوبی بشناسد. با انواع سقف کاذب آشنایی داشته باشد و نوع کاربری آنها را در موقعیت های مختلف درک کند تا درهنگام اجراء با مشکل مواجه نشود. موقعیت ها میتواند اینها باشد: با سهولت آویزان کردن سقف و مهار آن از سقف اصلی-رطوبت محل و میزان خورندگی- تغییرات دما در طول سال – اکوستیک بودن– نور پردازی- کارکرد دکوراتیو و مقرون به صرفه بودن. نصب سریع و آسان سقف کاذب هم یکی از مواردی است که تولیدکنندگان در ساخت و ساز آن کوشش و رقابت می کنند. در انتخاب طرح و اجزا آن همفکری نزدیک بین مجری سقف کاذب و معمار طراح باید وجود داشته باشد .